Μήνυμα μνήμης από τον Δικηγόρο-Συγγραφέα
Γρηγόρη Κοσσυβάκη,
για την Εθνική επέτειο της Επαναστάσεως 1821
========================
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες.
Ελληνες Νέοι και Ελληνίδες Νέες
Εορτάζουμε σήμερα το κορυφαίο γεγονός στην ιστορική διαδρομή του έθνους των Ελλήνων.
Εορτάζουμε την 199η επέτειο της εθνικοαπελευθερωτικής επαναστάσεως του 1821, μέ την οποία επιτεύχθηκε η παλιγγενεσία του Ελληνικού έθνους, μετά από τέσσερις αιώνες ανείπωτης σκλαβιάς υπό τό βάρβαρο καθεστώς τής Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Σήμερα, είναι ημέρα συλλογικής μνήμης και γνώσης, τιμής και ευγνωμοσύνης του λαού μας, σε όλους εκείνους που -με απίστευτους σε ανδραγαθήματα αγώνες και με οδυνηρές θυσίες- μάς χάρισαν την ελευθερία και θεμελίωσαν με το αίμα τους, την σύγχρονη και ανεξάρτητη Ελληνική Πολιτεία.
Είναι χρήσιμο και πολύτιμο να θυμόμαστε τα διδάγματα εκείνου τού «ηράκλειου» αγώνα τών πρόσφατων προγόνων μας, διότι η ιστορική γνώση δεν είναι περιττή πολυτέλεια, αντίθετα είναι ένα πολύ ισχυρό όσο και απαραίτητο εφόδιο στην μελλοντική πορεία κάθε Λαού αλλά και γιά κάθε Ελληνα και Ελληνίδα ξεχωριστά.
Την ώρα των κρίσιμων καταστάσεων και νέων δεινών, όπως είναι η πρωτόφαντη πανδημία τού “κορωνοϊού”, αλλά και η θρασύτατη Τουρκική επιθετικότητα, που παραλλήλως βιώνουμε, ακόμη κι αν δεν το κατανοούμε άμεσα, η εμπειρία και η γνώση μας από προηγούμενες εθνικές προσπάθειες, συμφορές και θυσίες, παίζουν αποφασιστικό ρόλο, στό σθένος και τήν αποφασιστικότητα μέ τήν οποία τά αντιμετωπίζουμε.
Επομένως, τα διδάγματα από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821, όπως και κάθε τι το σπουδαίο και αληθινό δίδαγμα από τήν πλούσια εθνική μας μνήμη, έχουν διαχρονική σημασία και αξία, διότι είναι η φλόγα που ζεσταίνει και δυναμώνει τήν ψυχή μας, όταν επικρατεί η αβεβαιότητα και ο φόβος της απογοήτευσης.
Ας γιορτάσουμε λοιπόν, μέ ενότητα και αλληλεγγύη, με συγκίνηση και υπερηφάνεια, τα 199 χρόνια από την ιστορική επανάσταση του 1821, δηλαδή από την εποχή που οι πρόσφατοι πρόγονοί μας απέδειξαν στην κατάπληκτη Ανθρωπότητα, ότι τετρακόσια χρόνια αβάσταχτης σκλαβιάς δεν μπόρεσαν να μας εξαφανίσουν ως έθνος, γιατί οι προγονικές μας μνήμες/ρίζες είχαν χρονολογικό βάθος πενήντα -τουλάχιστον- αιώνων!!!
Και βεβαίως δεν ήταν μόνο βαθειές οι καταγωγικές μας ρίζες, ήσαν και οικουμενικώς πολύτιμες, εφ’ όσον υπενθυμίζουν ανεξίτηλα ότι, από τους αρχαίους Ελληνες προγόνους μας, προήλθαν οι αρχές του δικαίου, η δημοκρατία, οι πολιτικοί θεσμοί, οι τέχνες, ο κλασσικός αθλητισμός, η φιλοσοφική και η επιστημονική σκέψη, δηλαδή οι αρχές και τις αξίες που δημιούργησαν έναν αξεπέραστο πολιτισμό, διαχρονικό πνευματικό φωτοδότη για όλους τους λαούς του κόσμου, μέχρι και σήμερα.
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες άς θυμηθούμε τά γεγονότα της ιστορικής επετείου πού εορτάζουμε σήμερα.
Η «Ιερά Συμμαχία», των απολυταρχικών ευρωπαϊκών δυνάμεων, (Αγγλίας, Ρωσίας, Αυστρίας, Πρωσσίας), μετά την ήττα της Γαλλικής Επανάστασης και του Μεγάλου Ναπολέοντα, το 1815, είχε επιβάλλει απ’ άκρου εις άκρου της Ευρώπης τον ολοκληρωτισμό και τον δεσποτισμό της.
Απειλητικό πρόταγμα και αμείλικτο πρόσταγμά της ήταν η συντριβή και η κατάπνιξη κάθε επαναστατικού και φιλελεύθερου κινήματος στην Ευρώπη, με κάθε μέσο.
Εκείνη η «Ιερά Συμμαχία» ήταν που ανέχονταν αλλά και στήριζε τον Δεσποτισμό του Τούρκου Σουλτάνου, γιατί η διατήρηση της ακεραιότητας μιάς παρηκμασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εξυπηρετούσε τα δικά τους κυνικά συμφέροντα, φαινόμενα πού διαπιστώνουμε και σήμερα στίς πολιτικές επιλογές τών ισχυρών Κρατών πού θέλουν διαφεντεύουν τίς τύχες τών λαών τής Γής .
Μέσα σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον της απολυταρχικής αυθαιρεσίας και σκληρής καταπίεσης των Ευρωπαϊκών λαών, η ιδέα του ξεσηκωμού και της Επανάστασης των υπόδουλων Ελλήνων κατά των βάρβαρων δυναστών Τούρκων, «φάνταζε» σάν μιά πράξη πολε-μικού παραλογισμού και εθνικής αυτοκτονίας, εφ’ όσον η Επανάσταση των Ελλήνων ήταν η πρώτη ουσιαστική αμφισβήτηση αυτού του αυταρχικού status quo που είχε επιβάλλει η «Ιερή Συμμαχία» στην Ευρώπη.
Η ίδρυση της «Φιλικής Εταιρείας», το έτος 1814, από τρείς φλογερούς Ελληνες πατριώτες της ξενιτιάς, τον Νικόλαο Σκουφά, τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, υπήρξε ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα για την προετοιμασία και την οργάνωση της εθνικής Επανάστασης.
Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, γράφει στα απομνημονεύματά του :
«Απεφάσισαν οι ειρημένοι να επιχειρήσωσι την σύστασιν τοιαύτης εταιρείας, δια να ενεργήσωσι μόνοι των, ό,τι ματαίως και προ πολλού ήλπιζον από την φιλανθρωπίαν των χριστιανών βασιλέων».
Είχε βέβαια προηγηθεί, μερικά χρόνια πρίν, ο μέγας εθνεγέρτης Ρήγας Φεραίος, γράφοντας το «Σύνταγμά» του και δίνοντας μαθήματα διαχρονικού πατριωτισμού και ατομικής ευθύνης :
«Oταν η Διοίκησις βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμει τότε ο λαός επανάστασιν, ν’ αρπάξει τ’ άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του…»
Να θυμηθούμε ακόμη ότι, καθοριστικό ρόλο στην αυτοδυναμία τής επανάστασης έπαιξε η αδιαμφισβήτητη οικονομική πρόοδος του Ελληνισμού κατά το τέλος τού 18ου και στις αρχές τού 19ου αιώνα, με ιδιαίτερη άνθηση στους τομείς του εμπορίου και της ναυτιλίας, γεγονός που εξασφάλισε στίς επί μέρους Ελληνικές Κοινότητες, υλική δύναμη, αυτοπεποίθηση, ηθικό φρόνημα αλλά και εθνική πολιτική συνείδηση.
Ετσι αποτολμήθηκε το -για τους πολλούς- αδιανόητο τόλμημα, που κινητοποίησε υπέρ του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων και χιλιάδες Φιλέλληνες απ’ όλη την Υφήλιο, οι οποίοι μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, είχαν για την Ελλάδα ενδιαφέρον μόνο πολιτισμικής υφής αλλά, μετά την έκρηξη της Επανάστασης, η συμβολή τους έγινε ενσυνείδητη πολιτική επιλογή και αυθόρμητη -μέχρι θυσίας- πολεμική συμμετοχή εκατοντάδων από αυτούς.
Αλλά ακριβώς αυτό διδάσκει η Ιστορία… Το μέλλον δεν το φτιάχνουν οι αδιάφοροι, οι άτολμοι και οι βολεμένοι.
Οσο και αν οι τυραννίες και τα κατεστημένα κάθε εποχής, με όλα τα μέσα που διαθέτουν, συκοφαντούν και διαβάλλουν τους επαναστατημένους ανθρώπους, ονομάζοντάς τους «τρελούς», «ληστές», και «κλέφτες»
Ετσι λοιπόν, το σκλαβωμένο Ελληνικό έθνος, έχοντας στα κύτταρά του μία ιστορική παρακαταθήκη αγώνων, θεμελιωμένων στους κοσμοϊστορικούς πολέμους των αρχαίων προγόνων μας κατά τών Περσών, στόν Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες, στην Σαλαμίνα και τις Πλαταιές, κήρυξε τον άνισο αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.
Προηγήθηκε τό επαναστατικό κίνημα τού Αλέξανδρου Υψηλάντη στήν Μολδοβλαχία τόν Φεβρουάριο τού 1821, όπου παρά τον ηρωϊσμό και τήν θυσία τού “Ιερού Λόχου” τών Ελλήνων σπουδαστών, δέν μπόρεσε να ξεσηκώσει τούς λαούς τών Βαλκανίων σέ μιά κοινή επανάσταση κατά τών Τούρκων.
Παρ’ όλα αυτά, στόν αρειμάνιο Μωριά, στήν ανταρτομάννα Ρούμελη και στά ατίθασσα νησιά τού Αιγαίου, η Επανάσταση επέτυχε!!!
Μπροστάρηδες στην αφύπνιση τών Ελλήνων και την εθνική αυτογνωσία τους βρέθηκαν στρατιωτικοί ηγέτες ήδη ονομαστοί σε πολεμική δράση, όπως ο μπροστάρης “αρχικλέφτης” τού Μωριά, ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης, αλλά και οι Μαυρομιχαλαίοι από τήν Μάνη, οι Μποτσαραίοι και οι Τζαβελαίοι από τό Σούλι, ο Παπαφλέσσας, ο Νικηταράς, ο Θανάσης Διάκος και ο Οδυσσέας Ανδρού-τσος στην στεριά, αλλά και οι Υδραίοι μέ τόν Ανδρέα Μιαούλη, οι Σπετσιώτες μέ τήν καπετάνισσα Μπουμπουλίνα, οι Ψαριανοί μέ τόν Νικολή Αποστόλη και οι Σαμιώτες με τόν Λυκούργο Λογοθέτη, στην θάλασσα.
Τους ακολούθησαν πρόθυμα χιλιάδες απλοί άνθρωποι του λαού, χωρικοί και ναυτικοί, που η ιστορική αναγκαιότητα τους μετέβαλε σε ήρωες – πολεμιστές “της στεριάς και τού πελάγου“.
Δύσκολος, οδυνηρός και επίπονος ο δρόμος των επαναστατημένων Ελλήνων του 1821 για την κατάκτηση της ελευθερίας τους και της ανεξαρτησίας της Πατρίδας τους.
Χρειάστηκαν οκτώ χρόνων συνεχείς αιματηροί αγώνες, ανείπωτες προσωπικές και κοινωνικές θυσίες (αλλά και διαρκής πάλη με τον προαιώνιο «εσωτερικό εχθρό», την διχόνοια, πού δυστυχώς μας κατατρέχει ανέκαθεν…), για να αποκτήσει το αναγεννημένο Ελληνικό έθνος, κρατική υπόσταση, μέ πρώτο Κυβερνήτη τόν Ιωάννη Καποδίστρια, τό έτος 1828.
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,
Η μέρα αυτή, σήμερα, είναι γιορτή της Ελευθερίας που μας πρόσφεραν οι πρόγονοί μας, με τους αγώνες και τις θυσίες τους.
Είναι γιορτή για τον Ελληνισμό, γιορτή για τα προαιώνια ιδανικά του, που σμιλεύουν και προάγουν το ανθρώπινο πνεύμα.
Σήμερα αναγαλλιάζει η μνήμη μας, καθώς την θερμαίνει ο δαυλός που άναψε ο Ψαριανός Κωνσταντής Κανάρης και πυρπόλησε με το μπουρλότο του την Τούρκικη ναυαρχίδα στό λιμάνι της Χίου.
Σήμερα, η σκέψη μας πρέπει νά τρέχει στα Δερβενάκια, όπου ο στρατηγικός νούς του Κολοκοτρώνη και η παλληκαριά των Μωραϊτών συνέτριψε τά ατελείωτα ασκέρια του Δράμαλη-πασά.
Σήμερα η καρδιά μας πρέπει νά πάλλεται, θαυμάζοντας την ένδοξη νίκη των αρειμάνιων Σουλιωτών και τον ηρωϊκό θάνατο τού άσπιλου ηγέτη τους Μάρκου Μπότσαρη, στο Καρπενήσι, τόν Αύγουστο 1823.
Σήμερα πρέπει νά κλίνουμε ευλαβικά το γόνατο ενθυμούμενοι την ηρωϊκή θυσία του Θανάση Διάκου στην Αλαμάνα, αλλά και νά χορεύουμε λεβέντικα “μαζί” με τα παλληκάρια του Οδυσσέα Ανδρούτσου, όταν κλείστηκαν χορεύοντας στο χάνι της Γραβιάς.
Σήμερα πρέπει νά σφίγγουμε τις γροθιές για τους χιλιάδες αδικοσφαγμένους από τούς βαρβάρους Τούρκους στήν μαρτυρική Χίο, αλλά και νά συμβαδίζουμε νοερά στην θρυλική έξοδο του Μεσολογγίου αντάμα με τους Ελεύθερους πολιορκημένους προγόνους μας.
Εάν όμως εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες και Ελληνίδες, θέλουμε να στεκόμαστε με ειλικρινή σεβασμό μπροστά στο ηρωικό έπος του 1821, θα πρέπει να αναζητήσουμε και να κατανοήσουμε το «νήμα» που μας συνδέει με αυτό.
Και το «νήμα» αυτό δεν μπορεί να το ψάχνουμε έξω από τις σημερινές εθνικές και κοινωνικές αναγκαιότητες, έξω από την σημερινή διεθνή και εγχώρια πραγματικότητα, απομονωμένοι σ’ ένα κόσμο ιδεατό -«τηλεοπτικό»- σ’ ένα κόσμο όπου όλα φαντάζουν «γυαλιστερά» και «τακτοποιημένα» ή και οραματιζόμενοι μέν υψηλά ιδανικά, όπου όμως λείπει η δική μας καθημερινή πράξη και πρόνοια για την επιβεβαίωση και την κατοχύρωσή τους.
Γιατί και στην σημερινή «πολιτισμένη» κοινωνία τής παγκοσμιοποίησης, η σύγχρονη Ελλάδα, αν και μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δέχεται καθημερινά τις ιταμές προκλήσεις της αμετανόη- της -στον επεκτατισμό και την αυθαιρεσία- γειτονικής Τουρκίας που αμφισβητεί την πανάρχαιη αλλά και την σύγχρονη (κατοχυρωμένη με διεθνείς συνθήκες), Ελληνικότητα του Αιγαίου, των νησιών μας και της Θράκης μας.
Της Τουρκίας τού θρασύτατου Ερντογάν, που αγνοώντας κάθε διεθνή νομιμότητα, κυνικά μας απειλεί με casus belli για να μήν ασκήσουμε νόμιμα δικαιώματά μας στην αιγιαλίτιδα ζώνη και χρη-σιμοποιεί ασύστολα δυστυχείς πρόσφυγες και μιά πανσπερμία μεταναστών, προκειμένου να αλώσει τα Ελληνικά εδάφη και να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό του Ελληνικού κράτους.
Της Τουρκίας που κατέχει παράνομα το 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και συμπεριφέρεται σάν ασύδοτος χωροφύ-λακας της ευρύτερης περιοχής τής Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Νέοι και νέες της Ελλάδος,
Σ’ αυτήν την κρίσιμη ώρα, που η πανδημία του κορωνοϊού πλήττει και την Πατρίδα μας, απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σ’ εσάς, που αποτελείτε την ελπίδα και την προοπτική τού έθνους μας, είτε στην ίδια την Πατρίδα, είτε σε όποιο τόπο της Υφηλίου κατοικείτε, για να σας θυμίζουμε τους στίχους του αείμνηστου Νομπελίστα ποιητή μας, τού αξεπέραστου Οδυσσέα Ελύτη:
«Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική,
Μη, παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη Χώρα μου…»
Για να προσθέσουμε ότι: Δ Ε Ν θα την ξεχάσει ούτε ο Ηλιος, ούτε η Δικαιοσύνη την Πατρίδα μας, εάν και εφ’ όσον δεν την λησμονούμε και αγρυπνούμε για τά δίκαιά της, εμείς τά παιδιά της.
Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,
Η μεγάλη εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821, πρέπει νά είναι στό νού και στήν καρδιά μας, ο ασφαλής πνευματικός και ψυχικός οδηγός μας για την πορεία του Εθνους μας στο μέλλον.
ΑΘΗΝΑ, 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2020
*****************************
