ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΕΛΟΥΜΕ

Οι Ελληνίδες και οι Ελληνες βιώνουμε τά δραματικά γεγονότα μιάς εποχής τήν οποία, οι προβλέψεις και οι κατηγορηματικές υποσχέσεις τών Κυβερνητών μας πού προηγήθηκαν, τήν προοιώνιζαν ως -περίπου- ιδανική, εφ’ όσον θά συντελούνταν στά πλαίσια τής Ευρωπαϊκής Ενώσεως και υπό τούς προηγμένους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς της, στούς οποίους είχαμε -κατ’ αρχήν- ενταχθεί από τό έτος 1980, έχοντας ως παροτρυντικό κίνητρο/εγγύηση τήν οικονομική ευημερία και τήν τεχνολογική πρόοδο τών ίδιων τών κυρίαρχων εθνών τής Ευρώπης.

Κι εμείς, εν έτει 2001, έχοντας ήδη κατακτήσει (στά 27 χρόνια από τήν λεγόμενη «Μεταπολίτευση» τού 1974), έναν υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, ένα ανεκτό ποσοστό ανεργίας, ένα καλό επίπεδο διαβίωσης γιά τόν Ελληνικό Λαό, στηριγμένο στό εθνικό μας νόμισμα, «αποδεχθήκαμε» (χωρίς βεβαίως νά προηγηθεί κάποιο Δημοψήφισμα μέ συναινετικό αποτέλεσμα…), τίς υποσχέσεις τών Κυβερνητών μας ότι, η ένταξή μας στήν «Συνθήκη τού Μάαστριχ» και η -μεταξύ άλλων «πλεονεκτημάτων»- αντικατάσταση τής Ελληνικής μας δραχμής μέ τό ισχυρό ευρωπαϊκό νόμισμα -τό Ευρώ- θά «εκτόξευε» τήν μικρή μας Χώρα, στά «Ηλύσια πεδία» τής Ευρωπαϊκής «ολοκλήρωσης».

Μία μικρή «γεύση» γιά τό «τί» μάς περίμενε, πήραμε αμέσως, όταν -πρώτη- η τιμή τών ημερήσιων εφημερίδων εκτινάχθηκε -μέσα σέ μία ημέρα- από 100 δρχ. σέ 1 ευρώ, δηλαδή σέ 340,75 δραχμές!!!, αφού αυτή «ορίστηκε» (…) νά είναι η αντιστοιχία τών δύο νομισμάτων.

Εκτοτε, ακολούθησε ένας ατελείωτος «χορός» ανατιμήσεων τών τιμών όλων τών βασικών ειδών πρώτης, δεύτερης, τρίτης και «νιοστής ανάγκης» (Ψωμί, Super Market, Ενδυμασία, «ΒΜW»… κ.λπ.), χωρίς βεβαίως νά υπάρξει αντίστοιχη αύξηση αμοιβών, μισθών και συντάξεων.

Παράλληλα, μάς ήλθαν τά εγκληματικά οικονομικά «καραγκιοζιλίκια» τών κυβερνήσεων τού Κ. Σημίτη, όπως λ.χ. η «δημιουργική λογιστική» και ο «απόκρυφος» δανεισμός, ο «Καιάδας» τού Χρηματιστηρίου, οι χιλιάδες τών συμβασιούχων «κομματικών αιχμαλώτων», οι «μίζες» τού Ακη (και τόσων άλλων), οι «απ’ ευθείας» αναθέσεις έργων στούς «εθνικούς εργολάβους», οι ασύστολες σπατάλες τών Ολυμπιακών Αγώνων, οι θλιβερές στρατιές τών λαθρομεταναστών, οι επιχορηγήσεις τής «SIEMENS» πρός τήν Κυβέρνηση και σέ κάθε κυβερνητικό ή κομματικό «διαμεσολαβητή».

Εν συνεχεία μας ήλθαν, από τόν Μάρτιο τού 2004, οι άγαρμπες «αρπαχτές» τών κυβερνήσεων τού Κ.Καραμανλή, οι «κουμπάροι», τά «δομημένα» ομόλογα, ο …«κτηματομεσίτης» Βουλγαράκης, τό «ιερόν Βατοπέδιον», οι στρατιές τών νεωτέρων συμβασιούχων, οι μίζες -και πάλι- τών «εθνικών εργολάβων», τά πρώτα -μεγάλα- ελλείμματα και οι νεώτερες «δημιουργικές λογιστικές», πλέον «διά χειρός» Αλογοσκούφη κλπ. (Αλλά μετά ο Κώστας «κουράστηκε»!!!)

Καί -τέλος- μάς ήλθε, από τόν Οκτώβριο 2009, η Κυβέρνηση τού Γεωργάκη (και τού Νικολάκη…) Παπανδρέου, πού θά μάς έκανε «Δανία τού Νότου» αλλά -εν τέλει- «μάς δώρισε»:

(Εξ αρχής) Στόν «αφέντη» Ερντογάν, τό «ελεύθερο» γιά τίς τουρκικές φρεγάτες μέχρι τό Σούνιο και «δώρο» τό μισό Αιγαίο μας στήν τουρκική αεροπορία, τήν de facto «Ελληνοποίηση» (και εγκατάσταση στό κέντρο τών Αθηνών), ενός «συρφετού» από εκατοντάδες χιλιάδες «Αφρικανοέλληνες» και «Ασιατοέλληνες», ενόπλους ληστές, εμπόρους ναρκωτικών, νταβατζήδες, «πολύχρωμες» πόρνες, επιθετι-κούς ζητιάνους και λοιπούς «φιλήσυχους» και «δημιουργικούς» συμπολίτες μας, τήν θρασύτατη φυγάδευση τού «δωρητού» Χριστοφοράκου τής SIEMENS στήν Γερμανία (γιατί «εδώ» θά έλεγε πολλά…), τό «ΔΝΤ» και τά «πακέτα στήριξης», τήν «Τρόϊκα», τά ΜΑΤ, τά δολοφονικά χημικά και δακρυγόνα κατά τών διαμαρτυρομένων πολιτών, μέ τούς «εν διατεταγμένη υπηρεσία» κουκουλοφόρους-χαφιέδες, παρόντες πάντοτε «στήν κατάλληλη στιγμή» (…) πρός ενίσχυση τών αδίστακτων πολιτικών εκβιασμών τού Γεωργάκη.

Είχαμε όμως και τίς αθρόες απολύσεις, τίς κυνικές περικοπές μισθών και συντάξεων, τήν εκθεμελίωση κάθε κοινωνικής, ασφαλιστικής και νομικής δικλείδας προστασίας τών εργαζομένων, τά «μιλιούνια» τών ανέργων, τήν «απελευθέρωση» τών επαγγελμάτων (δηλαδή τήν διάλυσή τους και τήν προλεταριοποίηση τών αντίστοιχων επαγγελματιών), τήν ατελείωτη φορολογική εξουθένωση ανέργων, μισθωτών και συνταξιούχων, ενώ δεκάδες αφορολόγητων δισεκατομμυρίων ευρώ «χαμογελούν ειρωνικά» από τίς Τράπεζες τής Ελβετίας και τίς «offshore» εταιρείες τών …«Παρθένων νήσων», ενώ τά παιδιά μας -εν έτει 2011- στά σχολεία δ έ ν έχουν βιβλία και η δωρεάν παιδεία τού έτους 1964, αποτελεί μακρυνή ανάμνηση.

Ετσι φθάσαμε «θριαμβευτές» (οι Ελληνες και οι Ελληνίδες), στίς 26 Οκτωβρίου 2011, όπου βρεθήκαμε νά «χρωστάμε» περί τά 400 δισεκατομμύρια ευρώ (εμείς, οι πολίτες, πού δ έ ν τά ζητήσαμε, δ έ ν τά δανειστήκαμε, δ έ ν τά διαχειριστήκαμε, δ έ ν τά εκμεταλλευτήκαμε και δ έ ν τά ξοδέψαμε), ενώ τά μεγάλα αφεντικά τής Ευρωπαϊκής Ενώσεως, υπό τήν ηγεσία τής Γερμανίδας «Φύρερ» τού 4ου Ράϊχ, Κας Μέρκελ-Χίτλερ, «δέχονται» νά μάς δανείσουν και άλλα 130 δισεκατομμύρια ευρώ γιά νά μάς … «διευκολύνουν» νά εξοφλήσουμε τούς τόκους τών προηγουμένων δανείων (…) ενώ τό οφειλόμενο κεφάλαιο θά τό εξοφλήσουμε εμείς -οι Ελληνες πολίτες- μόνοι μας…

Και ο Γεωργάκης Παπανδρέου «πανηγύριζε» επειδή «μάς έσωσε» (…) και επειδή, παραχωρώντας -ένεκα τού «κληρονομικού πατριωτισμού» πού τόν διακατέχει…- «μέρος» τής εθνικής μας κυριαρχίας στούς δανειστές μας, οι οποίοι θά μπορούν νά εξοφληθούν κατάσχοντας λ.χ. τόν εθνικό μας (στεριανό, υποθαλάσσιο και «ηλιακό» !!!) πλούτο, δηλαδή λ.χ. λιγνίτη, πετρέλαια, αέριο, χρυσό, ουράνιο και ηλιοφάνεια (…) μέχρι και τό Ερέχθειο, «σετάκι» μέ τίς υπόλοιπες Καρυάτιδες…

Δηλαδή, νά μπορούν -οι «φιλάνθρωποι» δανειστές μας- νά εκποιήσουν τόν ανεκτίμητο εθνικό μας πλούτο, τόν οποίο ποτέ δέν μάς επέτρεψαν νά τόν αξιοποιήσουμε επ’ ωφελεία μας αλλά, δανείζοντάς μας εν σχεδίω -«μέ τό ζόρι»- νά τόν εκμεταλλευτούν τώρα εκείνοι, γιά νά τούς «εξοφλήσουμε»!!!

Αγαπητοί συνΕλληνες και συνΕλληνίδες, χαμογελάμε πικρά γιά όλα τά πιό πάνω κωμικοτραγικά πού μάς συνέβησαν, μάς συμβαίνουν και πρόκειται νά συμβούν σέ βάρος μας και σέ βάρος τών παιδιών και τών εγγονών μας.

Αλλά τό πιό κωμικοτραγικό απ’ όλα, είναι ότι, όλοι αυτοί, οι ίδιοι πού «μάς έσωσαν» καταντώντας τήν Ελλάδα μας και εμάς τούς πολίτες της σ’ αυτό τό χάλι (μέχρι τού σημείου νά είμαστε σήμερα ο περίγελος τής Ευρώπης και η χλεύη τών …Βουλγάρων), ζητούν νά τούς δώσουμε τό δικαίωμα νά «μάς σώσουν» και πάλι!!!

Ομως, επειδή προηγήθηκε, σέ όλη τήν Χώρα, στίς παρελάσεις τής 28ης Οκτωβρίου 2011, τό μοναδικό και ανεπανάληπτο «γιουχάϊσμά» τους από χιλιάδες Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτών και νέων, όλοι και όλες αντιλα-μβανόμαστε ότι ο λαός μας έφθασε στά όριά του, δ έ ν τούς εμπιστεύεται και δ έ ν τούς ανέχεται πλέον.

Επομένως, εύλογα θεωρούμε ότι -εν όψει τών «καθαρτηρίων» εκλογών πού είναι αναπόφευκτες- ήρθε η ώρα νά απαιτήσουμε «ποιά» και «τί» είδους Κυβέρνηση θέλουμε και ότι ο νέος Κυβερνήτης πού θά εκλεγεί, θά πρέπει νά έχει δεσμευτεί σέ ότι δηλώσει και υποσχεθεί, επ’ απειλή προειλημμένης -«εν Γουδή»- τιμωρίας του.

Εμείς, λοιπόν, προτείνουμε στούς συνΕλληνες και στίς συνΕλληνίδες, πώς πρέπει νά απαιτήσουμε από τήν όποια νέα Κυβέρνηση (τόσο αυτή τής συμπράξεως των δύο «μεγάλων» κομμάτων είτε αυτή πού θα προκύψει από τις εκλογές (όποτε αυτές γίνουν), νά δεσμευθεί στά εξής:

1. Νά αποκαλυφθούν και νά γνωστοποιηθούν άμεσα στόν Ελληνικό Λαό, όλες οι δεσμεύσεις, οι όροι, οι ρήτρες και οι δανειακές υποχρεώσεις πού αναλαμβάνουμε ως Λαός και ως Χώρα, υπογράφοντας εκείνοι ανθ’ ημών τήν νέα «θηριώδη» δανειακή σύμβαση.

Εφ’ όσον δέ, αυτές συνεπάγονται απώλεια μέρους τής εθνικής κυριαρχίας μας (λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικές οδούς και στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ.) και δυνατότητα τών δανειστών για εκποίηση εθνικού πλούτου (κοιτά-σματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, πολύτιμων μετάλλων και ορυκτών), νά εξαλειφθούν πάραυτα.

2. Νά καθορισθούν άμεσα τά όρια τής Ελληνικής ΑΟΖ και εφ’ όσον δέν μπορούμε -πρός τό παρόν- ν’ αντιμετωπίσουμε στρατιωτικά μόνοι μας τήν αρπακτική Τουρκία (έτσι πού απαξίωσαν τίς ένοπλες δυνάμεις μας οι «φιλειρηνικοί» κυβερνήτες μας τών «Ιμίων» και τών μετέπειτα «γραικυλισμών»…), νά προσχωρήσουμε στήν ήδη υπάρχουσα διακρατική συμφωνία Ισραήλ-Κύπρου, εξασφαλίζοντας τήν αυτονόητη -τεράστια- (όπως φαίνεται από τήν …«λύσσα» μέ τήν οποία θέλουν νά μάς τήν υφαρπάξουν…) εθνική ωφέλειά μας.

3. Νά υπάρξει άμεση επέκταση τών χωρικών μας υδάτων στά 12 μίλια από τήν Δυτική Κρήτη μέχρι τήν βόρεια Κέρκυρα (δηλαδή σέ όλο τό μήκος τού Ιωνίου πέλαγος), μέ παράλληλη προσφυγή στό Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης γιά τήν παράνομη απειλή πολέμου εκ μέρους τής Τουρκίας, εάν επεκτείνουμε τά 12 μίλια και στό Αιγαίο, όπως -άλλωστε- έχουμε κάθε δικαίωμα, μέ βάση τό Διεθνές δίκαιο.

Μέ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ν’ αρχίσουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες πρός αξιοποίηση και εκμετάλλευση τού εθνικού μας ορυκτού πλούτου (κατά ξηρά και θάλασσα), στίς περιοχές πού (ακόμη…) «δ έ ν αμφισβητούνται». (Λ.χ. Δυτική Πελοπόννησο, Δυτική Στερεά Ελλά-δα, Χαλκιδική κ.λπ).

Kαι τούτο προκειμένου νά προλάβουμε δόλιες ενέργειες αποσταθεροποίησης και εδαφικού ακρωτηριασμού τής Χώρας μας, οι οποίες είναι πρόδηλο ότι μεθοδεύονται, όπως συνέβη μέ τήν άτυχη Γιουγκοσλαβία.

4. Νά θεσμοθετηθεί ότι, ένα συγκεκριμένο ποσοστό (1ο/ο – 3ο/ο) από τά σημαντικά κέρδη τών εν λόγω εκμεταλλεύσεων, θά διατίθεται απ’ ευθείας:

α) Στό ΙΚΑ και -αναλογικά- στά λοιπά Ταμεία Συντάξεων. (Γιά νά εξασφαλίσουν οι συνταξιούχοι τής Χώρας ένα σταθερό χρηματικό πόρο πού θά αναπληρώσει σταδιακά τίς -έως τώρα- χρηματικές «αφαιμάξεις» τους και θά βελτιώσει τίς συντάξεις τους σέ αξιοπρεπή επίπεδα…).

β) Στό -εννοείται αναβαθμισμένο- Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών γιά άριστους μαθητές-σπουδαστές και ιδιαίτερα γιά άξια παιδιά πολυτέκνων οικογενειών.

(Ώστε νά δοθούν κίνητρα βελτιώσεως τών μαθητικών και σπουδαστικών επιδόσεων, νά αναδειχθούν εξ αυτών οι άρι-στοι και νά αξιοποιηθούν επ’ ωφελεία τής Χώρας, επί πλέον δέ, ν’αντιστραφεί η «θανατηφόρα» -γιά τό Ελληνικό έθνος- υπογεννητικότητα…).

γ) Στό Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και ιδιαίτερα στούς κλάδους τούς σχετικούς μέ έρευνες επί τών τομέων τής ίδιας τής χρηματοδότησης.

(Γιά ν’ αποκτήσουμε σύντομα Ελληνες εξειδικευμένους επιστήμονες και τεχνικούς όλων αυτών τών κλάδων, οι οποίοι θά αξιοποιήσουν ακόμη περισσότερο τόν εθνικό μας πλούτο.)

δ) Στήν θεσμοποίηση (ως τ ε λ ι κ ο ύ οργάνου ελέγχου ορθής και νόμιμης πραγματοποιήσεως αυτών τών ενεργειών, συμβάσεων και χρηματοδοτήσεων), ό χ ι τίς γνωστές αμαρτωλές «Επιτροπές τών Υπουργείων» αλλά τήν εκάστοτε Βουλή τών Εφήβων, μέ δικαίωμα προβολής «αρνησικυρίας» («veto»).

(Ναί, τών εφήβων «Αχιλλέων», πού εργάζονται τό πρωί στίς οικοδομές, τό απόγευμα αντέχουν νά σπουδάζουν και έχουν τό θάρρος νά «μουτζώνουν» τήν Εξουσία, στό πρό-σωπο τών ολετήρων-εκπροσώπων της…).

5. Nά επανασυστηθεί τό Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, γιατί η ύπαρξη και η εύρυθμη λειτουργία του προάγει και εξυπηρετεί τήν ιδιαίτερη σημασία πού έχει η Ελληνική «πρωτιά» στήν παγκόσμια εμπορική ναυτιλία.

(Παράλληλα) Νά απαιτηθεί η αναθεώρηση τής συμ-φωνίας μέ τήν οποία η -κατ’ εξοχήν θαλασσινή- Ελλάδα υποχρεώθηκε έναντι τής Ε.Ε. νά περιορίσει τόν αριθμό και τίς δραστηριότητες τών Ναυπηγείων της. Μέ τραγική συνέπεια νά ναυπηγούνται εκατοντάδες πλοία τής Ελληνικής και αλλοδαπής Εμπορικής Ναυτιλίας στά ναυπηγεία τής Ιαπωνίας και τής Κορέας και εμείς ν’ αγοράζουμε Υποβρύχια …«πού γέρνουν», από τά ναυπη-γεία τής Γερμανίας κ.λπ.

(Μέχρι και τήν αναγκαστική απόσυρση τών Ελληνικών ιστιοφόρων-αλιευτικών, τών κομψοτεχνημάτων τής Ελλη-νικής λαϊκής ναυπηγικής τέχνης, μέ ιστορία και παράδοση χιλιετηρίδων, αποδέχθηκαν οι γραικύλοι κυβερνήτες μας πού υπέγραψαν -χωρίς στοιχειώδη αιδώ και χωρίς εθνικό σθένος- αυτές τίς άθλιες συμφωνίες…)

6. Νά καταγραφούν όλα τά σημαντικά Ελληνικά αρχαιολογικά ευρήματα πού εκτίθενται στά μεγάλα Αρχαιολογικά Μουσεία (Νέας Υόρκης, Λονδίνου, Παρι-σίων, Βερολίνου, Πετρούπολης κ.λπ.) και νά απαιτηθεί ε ί τ ε η επιστροφή τους στήν Χώρα μας (ως προϊόντων κλοπών και αρχαιοκαπηλίας) είτε νά μάς καταβληθεί ποσοστό επί τών εκατομμυρίων εισιτηρίων πού εισπράττουν ετησίως οι ανωτέρω (τό επιεικέστερο κλεπταποδόχοι…), τής πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Προτείνουμε, όπως τά εν λόγω χρήματα νά διατεθούν γιά τήν ίδρυση και τήν χρηματοδότηση Πανεπιστημιακών εδρών Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Φιλοσοφίας και Ιστορίας, στίς αντίστοιχες μεγαλουπόλεις τής αλλοδαπής, ώστε νά επαναβιώσει μακροπρόθεσμα, επ’ ωφελεία τής Χώρας μας, ο -πάλαι ποτέ- παγκόσμιος φιλελληνισμός.

7. Νά επαναφερθεί η ονομασία «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας», γιατί οι όροι «Εθνική» και «Παιδεία» είναι άκρως σημαντικοί και δ έ ν υποκαθίστανται από τόν μή εθνικό και μή παιδευτικό όρο «διά βίου μάθησης», εφ’ όσον η «μάθηση» είναι -κατά πολύ- «στενότερος» όρος από τήν «Παιδεία» και βεβαίως οι Ελληνες και οι Ελληνίδες δ έ ν θέλουμε Παιδεία «μή εθνική», δηλαδή Παιδεία αντεθνική. (…)

8. Nά επανασυστηθούν τά Υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου, γιατί η ύπαρξή τους συμβολίζει και η λειτουργία τους προάγει, τήν ιδιαίτερη σημασία πού έχουν γιά τήν ακεραιότητα και τήν ευημερία τής Χώρας μας οι -εν λόγω- αντίστοιχες κρίσιμες εδαφικές περιφέρειες, ιδιαίτερα υπό τίς σημερινές συνθήκες τών θρασύτατων αξιώσεων και ενεργειών, όχι μόνο τών αδιόρθωτων Τούρκων αλλά και τών προκλητικών γυφτοΣκοπιανών.

9. Νά επανασυστηθεί η -εν διαλύσει- πολεμική βιομηχανία τής Χώρας μας και -οπωσδήποτε- η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), πού όσο υπήρχε και λειτουργούσε πλήρως, δέν είχε διαταραχθεί ποτέ η στρατιωτική ισορροπία μέ τήν Τουρκία αλλά και απασχολούνταν εκεί 3-4 χιλιάδες Ελληνες εξειδικευμένοι επιστήμονες, τεχνικοί και εργάτες).

10. Νά υποχρεωθεί μέ νόμο, κάθε μία από τίς Ελληνικές Τράπεζες («Εθνική», «ΑΛΦΑ-ΕΥΡΩΒΑΝΚ», «Πειραιώς», «Αγροτική», «Εμπορική», «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο»), νά αναλάβει «ανάδοχος» ενός συγκεκριμένου Ελληνικού μικρονησιού. (Λ.χ. Ψαρά, Καστελλόριζο, Αγ. Ευστράτιος, Γαύδος, Αντικύθηρα, Ερείκουσα, Φούρνοι ή άλλα.) κ α ι νά διαθέσει ένα μικρό ποσο-στό (λ.χ. τό 0,5%) από τά ετήσια κέρδη της, γιά τήν (πληθυσμιακή, οικιστική, εκπαιδευτική, εμπορική, αρχαιο-λογική, τουριστική κ.λπ.), επιβίωση και ανάδειξη τών εν λόγω νησιών.

Ετσι, θά επιτύχουμε τήν απαιτούμενη επιβίωση και συνέχεια γι’ αυτές τίς «μικρές Ελλάδες» πού επιμένουν ν’ αντι-στέκονται και είναι τόσο πολύτιμες γιά τόν Ελληνι-σμό.

11. Να δοθεί άμεση προτεραιότητα στήν προώθηση και ενίσχυση τών προτύπων καλλιεργειών και λοιπών αγροτικών δραστηριοτήτων (ιδιαίτερα σέ περιοχές πού η ανεργία «καλπάζει»…), προκειμένου νά ξαναγίνει η Χώρα μας αυτάρκης στά βασικά και απαραίτητα διατροφικά προϊόντα (ελιές, λάδι, γάλα, τυριά, αυγά, όσπρια) αλλά και άλλων πού είναι -εδαφολογικά και κλιματολογικά- ευδόκιμα (εσπεριδοειδή, οπωροκηπευτικά, βότανα κ.λπ.), τά οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν «αιχμή τού δόρατος» τών μελλοντικών κερδοφόρων εξαγωγών μας.

Π α ρ ά λ λ η λ α, νά συνδυασθούν τ’ ανωτέρω μέ τήν απηνή δίωξη και εξοβελισμό τών παρανόμων καλλιεργειών χασισοφυτειών, πού έχουν μετατρέψει ορισμένες περιοχές τής Χώρας μας σέ ασύδοτες «μικρές Κολομβίες», μέ ανυπολόγιστες -καταστροφικές- συνέπειες γιά τίς τοπικές κοινωνίες μας και ιδιαίτερα γιά τήν νεολαία μας.

12. Νά υπάρξει ρητή δέσμευση, ότι θά αρχίσουν και θά προωθηθούν συγκεκριμένες πολιτικές, νομικές και πρακτικές ενέργειες, προκειμένου νά «αποφορτισθεί» τό ταχύτερο η Χώρα μας από τίς εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες πού τήν κατακλύζουν.

Αυτό είναι άκρως απαραίτητο διότι, η επιβάρυνση πού υφίσταται η Χώρα μας, αλλοιώνει δραματικά τήν πληθυ-σμιακή ενότητα και τόν κοινωνικό «ιστό» τού Ελληνικού λαού, εκτινάσσει στά ύψη τήν εγκληματικότητα και τορπιλλίζει τά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα τών Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων.

Παράλληλα, είναι γνωστό ότι, μεταξύ τών «εθνικών ομάδων» τών λαθρομεταναστών, έχουν δημιουργηθεί αδίστα-κτες «Μαφίες» οι οποίες διακινούν και εμπορεύονται τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών, πού δολοφονούν μέ αργό θάνατο χιλιάδες Ελληνόπουλα.

Ακόμη, οι χιλιάδες ανέλεγκτοι και ανέστιοι λαθρομετανάστες «γκεττοποιούν» και υποβαθμίζουν ολόκληρες συνοικίες και δρόμους τών πόλεών μας, επιβαρύνοντας καταστροφικά πολλές δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες και -ιδιαιτέρως- τά Δημόσια Νοσοκομεία μας, τό προσωπικό τών οποίων «στενάζει» κυριολεκτικά γιά ν’ αντεπεξέλθει, εφ’ όσον κάθε ένας από αυτούς είναι -άθελά του- «κινητό δειγματολόγιο» λοιμωδών ασθενειών…

(Ωστόσο), ασφαλώς δ έ ν είναι μ ό ν ο ν αυτά πού πρέπει νά αποτελέσουν κυβερνητικές προτεραιότητες στήν σημερινή Ελλάδα.

Εμείς όμως (επειδή δέν διαβάσαμε και δέν ακούσαμε νά τά προτείνει έστω και ένας από τούς γνωστούς πολιτικούς φορείς στά περισπούδαστα προεκλογικά προγράμματά τους ή και άν πρόβαλλαν κάποια από αυτά, ουδέποτε τά προώθησαν πρός υλοποίηση), τά προβάλλουμε μετ’ επιτάσεως, διότι τά θεωρούμε σημαντικά, εάν θέλουμε νά επιβιώσουμε εφεξής ως ελεύθερο, ανεξάρτητο, αυτάρκες και (εξ αιτίας αυτών) υπερήφανο έθνος.

Εθνος αντάξιο τών αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας, εκείνων πού δώρισαν στήν Ανθρωπότητα -μέσω τής μοναδικής οικουμενικής Ελληνικής γλώσσας- τήν πολύτιμη πολιτισμική κληρονομιά τους, τήν φιλοσοφία και τήν ιστορία, τίς τέχνες και τίς επιστήμες, τήν ποίηση, τό θέατρο και τήν λογοτεχνία, παράλληλα μέ τίς μοναδικές αρχές και αξίες τής ελευθερίας, τής φιλοπατρίας και τής ανεξιθρησκείας αλλά και τούς θεσμούς, υπό τούς οποίους (προφασίζονται ή προσπαθούν) νά λειτουργούν όλα τά σύγχρονα κράτη, δηλαδή τήν ισηγορία, τήν ισονομία και τήν Δημοκρατία.

Ας τά υπενθυμίσουμε λοιπόν όλα αυτά, σ’ εκείνους πού -δήθεν- τά λησμονούν και τά θυμούνται μόνον όταν τούς συμφέρει…

Νά τό καταλάβουμε και νά τό διαλαλήσουμε πρός κάθε κατεύθυνση, ότι αυτοί μάς οφείλουν και δέν τούς οφείλουμε!!!

Αθήνα, 7η Νοεμβρίου 2011

Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης

Δικηγόρος – Συγγραφέας

Εάν το άρθρο που διαβάσατε σας άρεσε και ενδιαφέρεστε να το διαδώσουμε και σε άλλους,
παρακαλώ κάντε κλικ εδώ και συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα.

Loading