ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΣΤΟΝ ΗΠΕΙΡΩΤΗ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΩΡΤΖΗ
(Σπονδή στό φοιτητικό αντιδικτατορικό κίνημα)
—————————
Οι πατριωτικές κεραίες μας επικοινώνησαν άμεσα
από τήν πρώτη ώρα πού γνωριστήκαμε,
εκεί στή φιλόξενη «Πανηπειρωτική»,
λημέρι μυστικών αντιδικτατορικών ζυμώσεων.
Οι καιροί αγριεμένοι, μά εμείς είμαστε φορτωμένοι
μέ τά προγονικά Σουλιώτικα γονίδιά μας
και ανυπομονούσαμε νά διακηρύξουμε,
χωρίς πολλή περίσκεψη, τήν νεανική υπερηφάνεια μας.
Φεγγαρόφωτο στήν ταράτσα τής πολιορκημένης Νομικής,
κι είχαμε ψάλλει τόν παλιό δεκαπεντασύλλαβο
γιά τά «λερωμένα» παιδιά τής Σαμαρίνας,
όταν γεννήθηκε στό νού μου η αναπάντεχη ιδέα.
Χάραμα καλέσαμε τούς αποφασισμένους συμφοιτητές
καί μέ τόν Εθνικό Υμνο υψώσαμε τή Σημαία,
τρανή κι αγέρωχη απάντηση «στούς άλλους»,
πώς εμείς είμαστε οι συνειδητοί Ελληνες πατριώτες.
Μπροστάρης ήσουνα Γιάννη μου καί στό μνημόσυνο
τού Γέρου τής Δημοκρατίας μέ τούς αγωνιστές
τής «Παναρμόνια» καί τόν ψυχωμένο αδελφό μου
όταν οι άλλοι σάς σκιάχτηκαν καί πρώτη φορά λάκισαν.
Και πώς νά λησμονήσουμε τήν κρίσιμη στιγμή μας, εκεί
στά κάγκελα τού Πολυτεχνείου, όταν η ριπή
τών «φαιών», ξαστόχησε μόλις λίγο επάνω
απ’ τά κεφάλια μας, ίσως δωρεά ευχής τών μανάδων μας.
Φυλαχτό πολύτιμο καί λίγες ώρες αργότερα, όταν τό τάνκ,
αμείλικτα γκρέμισε τήν μεγάλη σιδερένια πύλη,
μαζί μέ τά κορμιά, φθινοπωρινά χρυσάνθεμα,
τών ασυμβίβαστων καί άφοβων συμφοιτητριών μας.
Φίλε μου ανεκτίμητε, πιστέ σέ άδολα νεανικά οράματα,
νά μέ καρτερείς, γιατί καί εκεί στά επουράνια
ίσως νά χρειαστεί μιά παραδείσια κατάληψη
καί μήν διανοηθείς, ότι δέν θά τήν διοργανώσουμε μαζί.
Αλλωστε, έχουμε τόσα νά πούμε, πού δέν προλάβαμε
νά γράψουμε, κληρονομιά στά παιδιά μας
καί στ’ ανυπότακτα Ηπειρωτάκια όπου γής,
περίσσια χρήσιμα καί γι’ άλλους χαλεπούς καιρούς…
Γρηγόρης Κοσσυβάκης, 15.11.2023
