Ιδού λοιπόν οι προαιώνιοι Ελληνες, γιά μία ακόμη φορά έτοιμοι να βγάλουμε ο ένας τό μάτι τού άλλου, χωρίς πραγματική αιτία και βεβαίως χωρίς αυτή η -ακραίων ορίων- “επιλογή” νά σώζει τήν Πατρίδα…
Είναι άραγε ιδιότυπο γονιδιακό αυτοκαταστροφικό χαρακτηριστικό μας ή μήπως πρόκειται γιά -μία ακόμη- προγραμματισμένη σκευωρία τών “τρανών” τής Οικουμένης προκειμένου νά μάς εξουθενώσουν πρός ίδιον συμφέρον;;;
Ο ιστορικός τού μέλλοντος ασφαλώς θά έχει -εκ τού αποτελέσματος- πληρέστερα αποδεικτικά στοιχεία και θά δώσει στούς νεωτέρους και στούς απογόνους μας μία (ελπίζουμε όχι “επιτάφιο”…) αναφορά γιά τό τί ακριβώς (μάς) συνέβη.
Ομως εμείς πρέπει “εδώ και τώρα” νά προσεγγίσουμε τό αιφνίδιο (και βεβαίως αστόχαστα διχαστικό…) δίλημμα πού θέτουν στήν κρίση μας οι κυβερνώντες ταγοί, μήπως και από τήν λιγώτερο καταστροφική επιλογή μας βλάψουμε λιγώτερο την άτυχη Πατρίδα μας.
Ωστόσο, π ρ ί ν κ α ι γ ι ά ν ά ε π ι λ έ ξ ο υ μ ε, πρέπει ν ά θ υ μ η θ ο ύ μ ε κάποια σημαντικά σ τ ο ι χ ε ί α πού ασφαλώς χαρακτηρίζουν τήν μία ή τήν άλλη επιλογή, διότι είναι συνυφασμένα μέ αυτήν και εξαρτάται από τήν υποκειμενική ενόχληση πού μάς προκαλούν ώστε νά τά κρίνουμε ως σπουδαία και αποφασιστικά γιά τήν επιλογή μας.
Επομένως, “τό μή χείρον βέλτιστον” και όποιον πάρει ο Χάρος….
Α. Εξ αρχής λοιπόν, πρέπει νά αποδεχθούμε πώς η επιλογή τού “ΝΑΙ” σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τήν διαρκή -στό παρόν και τό μέλλον- οικονομική υποτέλεια τής Χώρας και τού λαού μας στήν Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη και τό Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ.
(Και βεβαίως οι Ελληνίδες και οι Ελληνες γνωρίζουμε καλά τί σημαίνει Γερμανική κατοχή και πιστεύω πώς ελάχιστοι αμφιβάλλουν ότι, οι κόρες και οι γυιοί τών Ναζί, πού είναι οι σημερινοί Γερμανοί, έχουν διαφορετική νοοτροπία, συναισθήματα και διαθέσεις από τούς επάρατους γονείς και παππούδες τους πού αιματοκύλισαν δύο φορές τήν Ευρώπη γιά να ικανοποιήσουν τό υπερφίαλο “uber alles” μέ τό οποίο παιδιόθεν διαπαιδαγωγούνται…)
Τό γεγονός δέ, ότι οι μέχρι σήμερα “συνταγές” τους, αντί νά μάς δώσουν τήν υπεσχημένη οικονομική ανάκαμψη, ανάπτυξη και ευημερία, έχουν οδηγήσει τήν Χώρα στήν πολιτική της εξαχρείωση, στήν δανειακή της υπερχρέωση, στήν ανεργία ενάμισι εκατομμύριο Ελληνες-Ελληνίδες, στήν πτωχοποίηση αρκετά εκατομμύρια ακόμη και στήν μετανάστευση εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες επιστήμονές μας, ασφαλώς προδιαγράφει και τήν μελλοντική -χωρίς όνειρα και ελπίδα- εθνική μας δουλοκτητική υποτέλεια και εξάρτηση υπό τό Δ’ Γερμανικό Ράϊχ.
Παραλλήλως, η “αγωνιώδης” υποστήριξη τής επιλογής τού “ΝΑΙ” από τούς εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντες “βρυκόλακες” τής πρόσφατης πολιτικής σκηνής τής Χώρας αλλά και ενίους εκ τών ομοιοτρόπων επιγόνων τους, ασφαλώς λειτουργεί αποτρεπτικά, εφ’ όσον -αναμφίβολα- από τίς δικές τους εγκληματικές πολιτικές (διά πράξεων και παραλείψεων), οδηγηθήκαμε στά ολέθρια αποτελέσματα πού περιγράφουμε και βιώνουμε σήμερα.
Β. Εκ παραλλήλου όμως κ α ι η ε π ι λ ο γ ή τ ο ύ “Ο Χ Ι” προδήλως δ έ ν εξασφαλίζει στοιχειώδη -έστω- εχέγγυα περί διαφορετικής οικονομικής πορείας, εφ’ όσον στίς έσχατες ημέρες τών λεγομένων “διαπραγματεύσεων” μέ τούς ΕυρωπαιοΑμερικανούς εταίρους μας, η (κατά τά άλλα “αντιμνημονιακή”…) Κυβέρνηση τού “ΣΥΡΙΖΑ”, ήδη είχε προτείνει -η ίδια- νέο μνημονιακό “πακέττο” οικονομικών μέτρων ύψους οκτώ και ήμισυ δισεκατομμυρίων ευρώ, η ποιοτική ανάλυση τών οποίων οδηγεί στό συμπέρασμα ότι και αυτό είναι εξ ίσου δυσβάστακτο και αποικιοκρατικό σέ βάρος τού Ελληνικού λαού.
Πολύ περισσότερο πού, μετά τήν -χρονικά αστόχαστη- επιλογή τού Δημοψηφίσματος και τίς τραγικές επιπτώσεις της στήν καθημερινότητα τών πολιτών, μέ τίς κλειστές τράπεζες, τίς θλιβερές “ουρές” στά ΑΤΜ εν μέσω τής τουριστικής περιόδου και τίς λοιπές ανυπολόγιστες συνέπειες πού θα υποστεί “τιμωρητικά” η Χώρα και ο λαός μας, είναι βέβαιο ότι η Κυβέρνηση -προφανέστατα- θά υπο-χρεωθεί νά προσυπογράψει πολλαπλάσια επαχθή μνημονιακά μέτρα.
Διότι, η ανοήτως παρελκυστική παράταση (επί πέντε μήνες!!!), τών λεγομένων “διαπραγματεύσεων” τής Κυβερνήσεως, αποκαλύπτει ανεπίτρεπτους ερασιτεχνισμούς και ανιστόρητες επιλογές, εφ’ όσον (απλούστατο…) όταν επιδιώκεις ή υποχρεούσαι σέ συνθηκολόγηση και είσαι ο αδύναμος, φροντίζεις νά προσέλθεις σ’ αυτήν όσο ακόμη έχεις δυνάμεις και αποθέματα, δηλαδή “μέ τό τουφέκι γεμάτο” και δέν τήν παρατείνεις μέχρις εξαντλήσεως τών “πυρομαχικών” σου, όταν μάλιστα ο αντίπαλος γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτά σού τελειώνουν και εσύ κατά τίς διαπραγματεύσεις θά είσαι άοπλος…
(Εάν μάλιστα επαληθευθεί η πληροφορία ότι, η παραγγελία εισαγωγής τού χαρτιού γιά τά ψηφοδέλτια τού δημοψηφίσματος είχε γίνει πρό μηνός (…), αυτό είναι γεγονός πού αποδεικνύει δολία πρόθεση περί τών ανοήτων επιλογών πού επισημαίνουμε και βεβαίως προξενεί εύλογη δυσπιστία και γιά τήν ορθότητα τών περαιτέρω -ανομολόγητων- προθέσεων τών κυβερνώντων μας…)
Και επειδή όπως προείπαμε, στήν τελική επιλογή τής ψήφου στό “ΝΑΙ” ή στό “ΟΧΙ” αναπόφευκτα θά υπεισέλθει και η υποκειμενική διάσταση τού “ΤΙ” είναι εκείνο πού μάς ενοχλεί περισσότερο, οφείλω νά επισημάνω ότι, ορισμένα δείγματα γραφής τής Κυβερνήσεως τού “ΣΥΡΙΖΑ” στό 5μηνο τής θητείας της, εμπεριέχουν και λοιπά στοιχεία πού, γιά τόν γράφοντα, είναι απαράδεκτα και δέν μπορούν νά εκληφθούν ως επιλογές “αξιοπρέπειας” ή “πατριωτισμού”.
Διότι, προφανώς δέν είναι πατριωτισμός ν’ αφήνεις ασύδοτες συμμορίες ανεγκέφαλων αντιεξουσιαστών ν’ ασχημονούν καταλαμβάνοντας α τ ι μ ω ρ η τ ί πανεπιστημιακούς και άλλους δημόσιους χώρους (πολύ δέ περισσότερο πολύτιμα αρχιτεκτονικά κοσμήματα τής πολιτισμικής μας κληρονομιάς όπως τό κεντρικό κτίριο τού Πανεπιστημίου και τό χιλιοταλαιπωρημένο “Μετσόβειο” Πολυτεχνείο…), νά καταστρέφουν και νά πυρπολούν μέσα μαζικής μεταφοράς και ιδιωτικά αυτοκίνητα, υβρίζοντας, απειλώντας και τρομοκρατώντας φιλήσυχους πολίτες.
Και ακόμη περισσότερο δ έ ν είναι πατριωτισμός νά κάνεις “τά στραβά μάτια” αφήνοντας ανοικτά τά χερσαία και θαλάσσια σύνορα τής χώρας στά “κύματα” τών λαθραίων μεταναστών ή προσφύγων, νά τούς μεταφέρεις εν πλήρει ανέσει (όταν οι νησιώτες συμπατριώτες μας κάτοικοι τού Αη Στράτη δέν είχαν ιδεί πλοίο γραμμής επί 36 ημέρες….) και “νά τούς αμολάς νά λιάζονται” στίς πλατείες τής δύστυχης πρωτεύουσάς μας, στό όνομα μιάς αρρωστημένης διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Και αυτά ενώ η Χώρα μας είναι ήδη υπέρμετρα επιβαρυμένη μέ εκατοντάδες χιλιάδες δυστυχείς επήλυδες προηγουμένων ετών και ο λαός μας -λόγω χρονίων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών παθογενειών- πάσχει από επικίνδυνη υπογεννητικότητα και γήρανση τών γενεών του, η Κυβέρνηση μέ τήν “εύκολη” παροχή ιθαγένειας σέ χιλιάδες αλλοδαπών, νά διακινδυνεύει αστόχαστα τήν πληθυσμιακή αλλοίωση τού έθνους τών Ελλήνων εσαεί.
Μέ τά παραπάνω εκτιθέμενα αμφίσημα, ο γράφων υπενθυμίζει όσα -κατά τήν γνώμη του- πρέπει οι Ελληνες και οι Ελληνίδες νά συλλογιστούν “μέ τό μέσα μυαλό” τους πρίν επιλέξουν τό “ΝΑΙ” ή τό “ΟΧΙ” τού Δημοψηφίσματος τής 5ης Ιουλίου 2015, ώστε νά μπορούμε μελλοντικώς νά εκτιμήσουμε εκ τών συνεπει-ών, τό ορθό τής επιλογής μας.
Υ.Γ. Αραγε πόση “αξιοπρέπεια” εμπεριέχει η πληροφορία περί τών ετησίων αποδοχών κάποιου μεγαλοσχήμονος “Τσοτσορού” (…) και η αθρόα πρόσληψη σέ επίκαιρες κρατικές θέσεις εκατοντάδων κυβερνητικών κομματικών στελεχών αλλά και ο “έτσι θέλω” διορισμός τού συντρόφου κάποιας Περιφερειάρχισσας σέ θέση εμμίσθου Προέδρου Δημόσιου Οργανισμού!!!
Αθήνα, 4η Ιουλίου 2015, εν αγωνία τελών
Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης
