( Ανοικτή επιστολή τού Γρηγόρη Κοσσυβάκη )
Δικηγόρου – Συγγραφέως
============================================================
Κύριε Πρωθυπουργέ, υγιαίνετε.
Οπως γνωρίζετε, επί τών ημερών σας και εν έτει 2021 συμπληρώνονται 200 έτη από τήν έναρξη τής μεγάλης Επαναστάσεως τού 1821, μέ τήν ευτυχή κατάληξη τής οποίας επετεύχθη η αναγέννηση τού παναρχαίου -επί αιώνες δορυάλωτου, πλήν πάλαι ποτέ τρισενδόξου- Ελληνικού έθνους.
Ωστόσο, επίσης καλώς γνωρίζετε ότι εντός τού τρέχοντος έτους 2020, συμπληρώνονται 2500 έτη από τήν περιφανή νίκη τών αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας κατά τών εισβολέων Περσών, στήν κοσμοϊστορική ναυμαχία τής Σαλαμίνος, εν έτει 480 π.Χ.
Και άν γιά τήν πρώτη ως άνω ιστορική επέτειο οφείλουμε οι σύγχρονοι Ελληνες και Ελληνίδες να κλίνουμε με ευλάβεια τό γόνυ, αναλογιζόμενοι τίς οφειλές μας στούς ηρωϊκούς προμάχους τής εθνικής μας παλιγγενεσίας (χάρη στούς οποίους θεμελιώθηκε και υπάρχει σήμερα τό σύγχρονο Ελληνικό κράτος), θεωρώ ότι εξ ίσου οφείλουμε νά ενθυμούμαστε και νά τιμούμε τήν ως άνω προγενέστερη -πλήν ίσως σημαντικότερη- ιστορική επέτειο τού θριάμβου των προγόνων μας στην Σαλαμίνα..
Σημαντικότερη διότι άνευ αυτής, μάλλον δέν θά είχε υπάρξει κάν η Επανα-σταση τού 1821 (…) εφ’ όσον -υπενθυμίζω- μέχρι τότε τά Περσικά στίφη είχαν υποτάξει και υποδουλώσει -κατά σειράν- τίς εκατοντάδες Ελληνικές πόλεις τής Μικράς Ασίας, τά μεγαλύτερα νησιά τού Αιγαίου, την Θράκη, την Μακεδονία, την Θεσσαλία και την Ανατολική Στερεά Ελλάδα μέχρι την Αττική, όπου είχαν καταστρέψει και πυρπολύσει την Αθήνα, ο πληθυσμός τής οποίας είχε καταφύγει στην Σαλαμίνα.
Επομένως, στην περίπτωση νίκης τών Περσών κατά τήν ναυμαχία τής Σαλαμίνας, είναι πρόδηλον ότι θα είχε επέλθει η κατάκτηση τής υπόλοιπης Ελλάδος και η εξόντωση ή η υποταγή τών λοιπών Ελληνικών πληθυσμών, τρείς αιώνες πρίν από την Ρωμαιοκρατία.
Συνεπώς -και υπό καθεστώς δουλοκτητικής Περσικής δεσποτείας- προφανώς δέν θά είχαν υπάρξει και ακμάσει -ενδεικτικώς- η Αθήνα των κλασσικών χρόνων, ο “χρυσούς αιών” τού Περικλέους και οι διαχρονικής αξίας δημοκρατικοί πολιτειακοί θεσμοί πού καθιερώθηκαν κατ’ αυτόν, ο ανεπανάληπτος αρχιτεκτονικώς Παρθενών τού Φειδίου και οι κορυφαίοι σοφοί μας Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης κ.λπ.
Μάλλον δε, δέν θα είχε υπάρξει ο Μέγας Αλέξανδρος και η κοσμοϊστορική εκπολιτιστική εποποιία του, όπως και τόσα άλλα επιστημονικά και πολιτισμικά επιτεύγματα τών αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας, γιά τά οποία δικαίως είμαιστε υπερήφανοι σήμερα, εμείς οι απόγονοί τους, αλλά και στό οφειλόμενο ηθικό χρέος πρός εκείνους, είναι υπόχρεα -στό διηνεκές- όλα τά πολιτισμένα έθνη τής ανθρωπότητος.
Ωστόσο, πλήν τών ανωτέρω ιστορικώς γνωστών και επαγωγικώς αυτονοήτων, τά οποία ασφαλώς και θά ήταν σκόπιμο, ενίοτε νά τά υπενθυμίζετε στούς Ευρωπαίους ομολόγους σας, δεδομένης τής επιλεκτικής αμνησίας η οποία διακατέχει τούς πλείστους εξ αυτών (…) θεωρούμε ως πλέον χρήσιμο και ωφέλιμο να επισημάνουμε άλλως να υπενθυμίσουμε και τό εξής -ιστορικώς καθοριστικό – γεγονός:
Eν έτει 484 π.Χ., ήτοι 6 έτη μετά τήν -επίσης- ιστορική μάχη και νίκη τών Αθηναίων και Πλαταιαίων προγόνων μας στόν Μαραθώνα (και ενώ ο νεώτερος “μέγας” Βασιλεύς τών Περσών, ο Ξέρξης, προετοίμαζε πυρετωδώς τήν εκδικητική εκστρατεία του κατά τής Ελλάδος), οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν ότι, στά αργυρωρυχεία τους στό Λαύριο είχε εξορυχθεί ένα υπερμεγέθες “κοίτασμα” αργύρου, η αξία τού οποίου υπελογίσθη στό υπέρογκο -γιά τά δεδομένα τής εποχής- ποσό τών εκατό (100) ταλάντων.
Αμέσως, οι “λαϊκιστές” πολιτικοί τής εποχής, επρότειναν όπως τό ποσό εκείνο διανεμηθεί στούς ελεύθερους Αθηναίους πολίτες, υπελογίσθη δέ ότι έκαστος εξ αυτών θά ελάμβανε περί τίς δέκα (10) Αττικές δραχμές (περίπου ένα μέσο ετήσιο εισόδημα…), γεγονός πού προκάλεσε ενθουσιασμό σε όλους.
Μόνον ο Θεμιστοκλής τού Νεοκλέους, πολιτικός ηγέτης τών “θητών” (δηλαδή τών κατοίκων τής Αττικής πού δέν είχαν πολιτικά δικαιώματα), ο οποίος είχε ήδη δείξει τήν ανδρεία του στό πεδίο τής μάχης τού Μαραθώνος, αλλά και προέβλεπε ότι οι Πέρσες θά επανέρχονταν, επρότεινε όπως, τά απρόσμενα αυτά χρήματα, νά μήν διανεμηθούν, αλλά δι’ αυτών νά χρηματοδοτηθεί η άμεση ναυπήγηση νέων πολεμικών πλοίων («τριήρεων»).
Παρ’ ότι, η εν λόγω πρότασή του ήταν εμφανώς αντιδημοφιλής, ο μέγας Θεμιστοκλής, κατόρθωσε να τήν επιβάλλει στην Εκκλησία τού Αθηναϊκού Δήμου και ιστορικώς γνωρίζουμε ότι οι 180 νέες τριήρεις τών Αθηναίων (τά περίφημα “ξύλινα τείχη” τού “προφητικού” Δελφικού χρησμού), απετέλεσαν τό 60% τού συνολικού Ελληνικού στόλου στήν ναυμαχία τής Σαλαμίνος.
Οπου, οι Αθηναίοι, μέ επικεφαλής στρατηγό-ναύαρχο τον δαιμόνιο Θεμιστοκλή, κατεναυμάχησαν τόν τεράστιο Περσικό στόλο, διασώζοντας κυριολεκτικώς, όχι μόνο τήν ελευθερία τών συγχρόνων τους πανΕλλήνων αλλά και αυτή τήν ύπαρξη και συνέχεια τού Ελληνικού έθνους, διαφυλάσσοντας τό μετέπειτα πολύτιμο πολιτισμικό κεκτημένο τους, ως κληρονομιαίο αγαθό επ’ ωφελεία όλης τής Ευρώπης.
Κύριε Πρωθυπουργέ, τώρα πού οι νέοι “Περσιάνοι” (όπως προσφυώς αποκαλούσε τούς Τούρκους δυνάστες ο ηγέτης τών επαναστατημένων Ελλήνων τού 1821, ο θρυλικός Κολοκοτρώνης), είναι και πάλι πρό τών πυλών τής Πατρίδος μας, προτείνουμε όπως κατά προτεραιότητα πρέπει να μεριμνήσετε γιά την δημιουργία -άλλως την γενναία ενίσχυση- τών (κατά ξηρά, θάλασσα και αέρα), συγχρόνων «ξύλινων τειχών» πού απαιτούνται γιά νά επιβιώσει εν πολέμω τό Ελληνικό έθνος μας, διότι -καλώς τό γνωρίζετε- “οί καιροί ού μεναιτοί“.
Ενθυμηθείτε επίσης και το ρηθέν από τον Κρητικό συμπατριώτη σας, παγκοσμίου αναγνωρίσεως συγγραφέα Νίκο Καζαντζάκη, ότι: «Οι Ελληνες λίγοι είμαστε πάντοτε, μά αλοίμονο στην οικουμένη αν ξοφληθεί η γενηά μας…»
Μέ τόν δέοντα σεβασμό και δι’ ευχών τών οσίων προγόνων ημών.
Αθήνα, 10η Ιουνίου 2020
Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης
