«Η ΣΑΜΗΜ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ»
———————————————–
Η στέγη τού κόσμου, νεφέλη απειλής
μά και σκέπης τών ελαχίστων,
πού επιμένουν νά ονειρεύονται
τήν αρχέγονη καταγωγή τους.
Λαβωμένοι Ορέστες ή Λυγκηστές
πού ξέμειναν εκεί, αγόγγυστοι
στίς εντολές Εκείνου, τού ενός,
πού υπερείχε όλων τών ανδρών.
Αναβιώνουν στίς καλλίκομες ξανθές
κόρες μέ τά ουρανόχρωμα μάτια,
απτές αποδείξεις τής εποποιίας
και τής βαθύριζης φύτρας τους.
Κι ανάμεσά τους, θαλερό κλωνάρι,
η ακάματη Σαμήμ τών Καλάς,
τεκμήριο Αριστοτέλειας σκέψης,
αναζήτησης και καταγραφής.
Οραμά της, η δωρεά τής γνώσης
και τού μικρού λαού της η εκτίμηση.
Η λευτεριά του νά μήν χαθεί, τί αυτό
είναι τό νύν και τό αεί τού κόσμου.
Υποκλίνομαι…
———————————————–
Αθήνα, 02.01.2012
Γρηγόρης Κοσσυβάκης
